donderdag 28 november 2013

Canyoningen op de All Stars

Eenmaal aangekomen in Da Lat na een hectische busreis van 24 uur inclusief klapband midden in de nacht, stapten we uit de bus in het koude stadje Da Lat. Het deed me gezien het weer alsook de omgeving erg denken aan Oostenrijk. Prachtige bossen en bergen maakten het slechte weer een beetje draagzamer. Het hostel vond ik persoonlijk minder omdat ze het gebruikelijk vinden hier om de douche letterlijk recht onder de wc te zetten. Van wc-papier hebben ze hier ook nog niet gehoord dus ik vraag me nog steeds of hoe men hier hun... nou goed: dat laat ik aan je eigen fantasie over :-)

Deze gebieden staan bekend om hun mooie natuur en de mogelijkheden om gave canyoningtochten te maken. Zodoende dat we ons meteen ingeschreven hebben voor een dergelijke tocht die voor ons in de vroege morgen ingepland stond en tot 4 pm zou duren. Na het ontbijt werden we opgehaald en guess what? Tim en ik waren de enige, dus kregen we een private tour door de tropische jungle. Na de basis principes te hebben geleerd (nooit het touw loslaten totdat je het teken krijgt), ging ik met de drie heren voor het eerst in m'n leven canyoningen.

Wat dit precies inhoudt? Peentjes zweten! Vergeet de watervalletjes van Phu Quoc, dit was het echte werk. Allereerst moesten we van een drie meter hoge cliff springen in het water, abseilen naast een waterval en watersliden door de watervalletjes. De lat werd steeds hoger gelegd en al snel moest ik abseilen door een 25m hoge waterval! Wat me overigens echt goed afging totdat ik aan het einde van de waterval te horen kreeg dat ik me achterover in het water moest laten vallen (van 4 m hoogte terwijl al het water op me neer kletterde) en alle touwen los moest laten... na heel wat koppigheid te hebben getoond bleek mijzelf los te laten toch echt de enige optie te zijn.. Als laatste werd mijn hoogte-diepte vrees nog meer op de proef gesteld aangezien er van mij verwacht werd dat ik van een 11m hoge cliff zou springen. Noem me een prinses op de erwt maar dat ging me toch echt wat te ver. Dus na 3 meter gesmokkeld te hebben ben ik uiteindelijk toch maar met veel gekrijs het water in gesprongen.

Tijdens de gehele tocht hebben we extreme regenval gehad. Blijkbaar waren dit nog de naweeën van de tyfoon. Helemaal koud en nat zijn we terug naar ons hostel gegaan en besloten te bedanken voor dit Nederlandse weer. Zodoende dat we de volgende middag nog de bus hebben gepakt naar Nha Trang.

Nha Trang is behoorlijk toeristisch en gelegen aan het strand. Mooi weer en veel leuke eettentjes komen je hier tegemoet. Nha Trang staat mede bekend om het Vinpearl waterpretpark met haar 20m hoge glijbanen, attracties en bounty strand. Dit park is gelegen op een eiland wat alleen te bereiken is via kabelbaan. Voor Tim waren de attracties een eitje, voor mij met mijn zon-bikini-only (ja die heb je ook) een beetje "inconvenient" bij de daling/landing :-/

Omdat we nog minder dan een maand hebben voor Vietnam en we heel graag het noorden willen bezichten, hebben we besloten om met de nachtbus door te reizen Hoi An. Keep you posted!

Check de foto's! https://db.tt/n9sLXyaE

woensdag 20 november 2013

The Beach

Waar waren we gebleven? Met de boot richting Phu Quoc! Een twee en een halfuur later stonden we dan op het eiland met het weer niets goeds voorspellend. Wederom planloos dus we vroegen aan de opdringerige taxichauffeurs waar we cheap hostels aan het strand konden krijgen. Ze spreken overigens slecht Engels hier dus de beste manier is je gewoon mee laten voeren. Na een kwartier rijden en het ene resort met bounty strand na het andere gezien te hebben, daalden we af naar een bungalow resort. Een zowel letterlijk als figuurlijk warm onthaal kwam ons tegemoet. Gevoelstemperatuur 37 graden en een hete zon aan een strakke blauwe lucht deed ons inzien dat we een hele goede keuze hadden gemaakt om naar dit idillische eiland te gaan.

De eerste dag was het een stranddag maar na een half uurtje in half zon en half bewolking te hebben gelegen, kwamen we erachter dat goed insmeren geen overbodige luxe is. De Nederlandse manier van insmeren met factoortje 30 is zwaar onvoldoende. Onder het motto "Mooi rood is niet lelijk!" hebben we toch maar waterproof zonnebrandcrème factor 50 aangeschaft diezelfde dag zodat we ons konden voorbereiden op een aantal activiteiten.

Al eerder schreef ik in mijn blog dat scooters hier vervoersmiddel no. 1 is. Zodoende dat we na een aantal tips van de eigenaar van de bungalows een scooter huurden en we ten noorden zijn vertrokken om het eiland te bezichtigen. Misschien dat motorcrossen een betere benaming is voor wat we aan het doen waren want de paden bestonden voornamelijk uit kuilen, keien en klei. We zijn met de scooter richting het noorden gegaan waar we wat meer wilden zien van de lokale bevolking. In de resorts merkten we immers dat er een verschil is tussen de mensen die daar werken en de lokale bevolking buiten het resort. Op de scooter reden we langs de zee waar we al snel zagen dat visserij de voornaamste inkomstenbron was wat zowel ter land als ter zee terug te zien was. Ook hierbij geldt dat alles bruikbaar is en gehele landschappen gereserveerd waren voor het "zonnen/drogen" van schelpdieren en kleine visjes. Wel is alles hier erg primitief en heb ik soms m'n ernstige twijfels bij de hygiëne. Toch is het speciaal om te zien hoe creatief deze mensen kunnen zijn en vooral ook hoe krachtig ze zijn. Wat mij verwonderde is dat deze mensen geen van allen smetvrees, burn-outs noch obesitas/anorexia kennen. Ondanks dit primitieve en harde leven lijken ze gelukkig wat mij in ieder geval een ander kijk op het leven heeft gegeven. De lokale bevolking is daarnaast super vriendelijk. Zo leggen ze hun werkzaamheden neer om naar je te zwaaien of nodigen ze je uit om mee te eten/drinken. Het enige Engels wat ze overigens kennen is "whats your name" en "hello how are you" dus er is zeker sprake van een taalbarrière maar daar zitten zij allerminst mee.

 Op de terugweg zijn we met de scooter door een crappy pad langs de jungle gereden. Het leek alsof we in een scene van Texas Chainsaw Masacre waren beland. Na herhaaldelijk gevraagd te hebben aan Tim of de remmen soms bleven hangen of dat de scooter een v-snaar heeft die mogelijkerwijs kapot was, besefte ik dat dit cirkelzaaggeluid uit de jungle kwam. Ik zal proberen het geluid toe te voegen in de foto's die ik onderaan het verhaal toevoeg. Dit geluid is in ieder geval rijp voor het 'Q-music geluid'!

De dag erop zijn we een snorkeltrip gaan maken. Voor diegenen die mij goed kennen, moeten weten dat dit een behoorlijk grote stap is aangezien ik nogal wat vreesjes heb voor diepere wateren. Toch ging mij dit behoorlijk goed af wat we mooi hebben weten vast te leggen met onze onderwatercamera. Ook stond vissen op het menu maar hier ben ik - mede door mijn ongeduld - talentloos in gebleken. Tim daarentgen heeft als een echte man voor drie vissen gezorgd die we daarna gezamenlijk op de boot opgepeuzeld hebben.

Het laatste wat op het programma stond was het beklimmen van de waterval. Met z'n tweetjes zijn we tot bovenaan geklommen waar we vervolgens verrast werden door een regenbui met als gevolg dat de trip naar beneden drie keer zo zwaar werd aangezien de rotsen nat werden en dus ook gelijk spekglad. Vallen was dan ook een logisch gevolg waarbij ik dacht slim te zijn om me aan de dichts bijzijnde plant vast te klampen. Helaas zat deze vol met een soort dorens die zich in handen en polsen boorden....

Eind goed al goed en na doorweekt aan te komen bij ons bungaloowtje zijn we maar weer een plan gaan maken voor het vervolg van de reis. Da Lat stond hoog op het lijstje bij Tim dus hebben we gekeken hoe we daar het "snelst" konden geraken. De reis moest helaas over Ho Chi Minh City wat inhield dat we 24u onderweg zouden zijn.. Het besef kwam al snel dat we van de laatste uurtjes op dit eiland moesten genieten dus hebben we ons heerlijk laten masseren aan het strand in de hoop dat dit de lange bus- en bootreis zou doen verzachten.

Ondertussen zijn we aangekomen in Da Lat waar we bij een Amerikaanse bakker om de hoek van ons nog reeds gesloten hostel bij aan het komen zijn van onze reis :-)

Voor foto's check onderstaande link!: https://db.tt/i3UkYuEC

zondag 10 november 2013

Daar gaat ie dan!

1 November was de dag dat ik zou starten met mijn reis naar Azië. Ondertussen zijn we alweer een week verder en na veel commentaar van vrienden en familie dat ik nog niet geblogd heb, ruil ik de zon even in voor een blog-momentje ;-)

2 November landde ik in het warme, drukke en vooral chaotische Ho Chi Minh waar Tim op mij wachtte zodat we de reis met z'n tweetjes voort konden zetten. Een plan was er nog niet echt behalve het geboekte hostel wat ten midden van de stad gelegen was. De eerste ervaring met deze stad was het absurde verkeer. Geloof me, in Nederland zouden de politie agenten steenrijk worden als wij Nederlanders zo zouden rijden. De toeter werd meer gebruikt dan het knipperlicht en (voorrang)regels zijn er niet dus spookrijden, rechts inhalen en voorrang nemen i.p.v. geven is hier een alledaags begrip.

Enfin, de eerste drie dagen hebben we hier vertoefd zodat ik een beetje kon wennen aan de cultuur en de extreme hitte. En ja, shoppen was echt even nodig dus in die behoefte hebben we maar gelijk voorzien. Echter na een uur had ik het al helemaal gehad (Tim niet want die lachtte zich kapot). De opening van de Primark is er waarschijnlijk niets bij vergeleken, maar zoveel spullen op een vierkante meter heb ik nog nooit gezien. Het er doorheen lopen was een overwinning op zichzelf! Mensen trekken je de stands in en reiken je de spullen aan die je volgens hen moest kopen. Hilarish aangezien ik met mijn 1.85m bij lange na niet in de kleding pas maar de Vietnamezen hier allemaal dezelfde oplossing voor hebben: "one size!"/alles is oprekbaar! Na het laten verleiden om toch dat ene broekje aan te trekken (liep immers nog steeds rond met lange broek omdat m'n tas zoek was geraakt tijdens het vliegen) was ik in een mum van tijd een attractie geworden. De verkoopster ging op een kruk staan om op dezelfde hoogte te komen als ik en riep al schaterlachend de rest van de winkel erbij terwijl ik mij met alle moeite in dat XL broekje probeerde te wurmen. Resultaat: verkopers hadden nog meer ontzag aangezien ik zelfs daar niet in paste.. nog hilarischer werd het toen Tim en ik later voor bijna dezelfde maat All Stars gingen shoppen....

Anyway, na drie dagen geaclimatiseerd te hebben, wilden we toch wat meer natuur en actie zien. Zodoende dat we het plan hadden gemaakt om van Ho Chi Minh via de Mekong Delta naar Can Tho te reizen om van daaruit de bus en de boot richting het eiland Phu Quoc te nemen. Voor de leken onder ons: de Mekong Delta staat bekend om de 'floating market' waar honderden schepen langs elkaar afvaren om goederen te verkopen aan kleinere verkopers van het vaste land. Erg spannend vond ik het eerlijk gezegd niet, maar toch raakte het me wel. Zo leven meerdere generaties samen op een boot en werken zij met z'n allen 7 dagen in de week om het hele gezin draaiende te houden. Respect voor de vrouwen die daar en het kind opvoeden (zelfs baren), het zware werk verrichten alsook het geld beheren!

 De trip bestond uit het rondvaren over
 deze market en het bezoeken van de lokale bevolking. Hier zagen we hoe deze mensen van simpele ingrediënten vietnamese snoepjes (mierzoet), kroepoek, rijstenwafels en miehoen maakten en in tegenstelling tot het Westerse leven alles opgebruiken en/of recyclen! De trips waren goed georganiseerd maar daardoor krijg je wel het uber toerisme gevoel... Je gaat daar langs waar waarschijnlijk duizenden toeristen je voor zijn geweest waardoor je niet de 'real experience' meemaakt. Daarom hebben we de zijsprong naar Phu Quoc gemaakt. Deels van laten we zeggen door het slechte weer in het noorden. Anderzijds is dit een eiland in opkomst waar nog weinig toeristen zitten en we mogelijkerwijs iets op ons zelf konden ondernemen zonder in de paden van onze (Westerse) voorgangers te moeten treden. En zo stonden we bij onze laatse halte op het vasts schippersland te wachten op onze 'super dong' en zaten we in volle spanning af te wachten wat ons volgende avontuur ons zou brengen...
Fotos check: https://db.tt/ZGtXzllG
https://db.tt/ZGtXzllG